Өөрийнхөө а.м.и.й.г ү.л х.а.й.р.л.а.н хүүдээ амьдрал бэлэглэсэн юм болохоор Санчир амьдралд алдах эрхгүй сайн сайхан амьдрах учиртай

Д.ү.р.э.л.з.э.н а.с.а.х и.х г.а.л.ы.н дундаас ээж нь хүүгээ а.в.р.а.а.д өөрөө бу.р.х.а.н б.о.л.ч.и.х.с.о.н юм гэх яриа Санчирыг дөнгөж 1 настай байхаас эхлээд түүнээс огт с.а.л.а.а.г.ү.й юм. Санчир ч өөрөө энэ талаар бусдад ярин б.у.р.х.а.н болооч ээжээрээ бахархадаг нэгэн.

Ээж Гангаамаа нь жаахан л хугацаа алдсан бол х.э.в.т.э.р.и.й.н ө.в.ч.т.э.й өвөөгийн хамт б.у.р.х.а.н.ы о.р.о.н.д з.а.л.р.а.х байсныг ойр орчим байх хүмүүс ярилцдаг. Өөрийнхөө а.м.и.й.г ү.л х.а.й.р.л.а.н хүүдээ амьдрал бэлэглэсэн юм болохоор Санчир амьдралд алдах эрхгүй сайн сайхан амьдрах учиртайгаа ухаан суусан цагаасаа эхлэн ойлгож үеийн бусад хүүхдүүдээсээ хавь илүү сэтгэж цовоо сэргэлэн хэрсүү өссөн билээ.

А.с.р.а.м.ж.ы.н. га.з.а.р.т байх хугацаандаа олон олон айлын ө.р.г.ө.м.ө.л х.ү.ү болох боломж байсан хэдий ч тэр бүхнээс з.ө.р.ү.ү.д.э.л.с.э.э.р нас биед хүрсэн. Ер нь бол 10-н нас хүрээд аль хэдийн биеэ даачихсан хүүхэд байлаа. Хичээл сурлагадаа онц, сайн төдийгүй а.с.р.а.м.ж.ы.н г.а.з.р.ы.н.х.а.а багш ээжид дэм болж арын албанд мөн ч их тус нэмэртэй хүүхэд байв.

Дунд сургуулиа онц төгссөн тэрбээр тэтгэлэгэт хөтөлбөрт хамрагдан ШУТИС-ийн уул уурхайн инженерийн ангид 4-н жилийн үнэ төлбөрөөс чөлөөлөгдсөн. 16-н нас хүрээд а.с.р.а.м.ж.ы.н г.а.з.р.а.а.с.аа гарахад тэрбээр хэдийн өөрийн байх байраа олчихсон байлаа.

Түрээсийн тэр жижигхэн байрны төлбөрийг төлөх гэж хичээл сургуулийнхаа хажуугаар хийж чадах бүхий л ажлыг хийсээр ирэв.

Дээд сургуульдаа ч мэрийлт чармайлт өндөртэй сурагч байж дадлага хийх хугацаандаа шинийг санаачлан 3-р дамжааныхаа өвлийн амралтаар дадлага хийж байсан Эрдэнэт үйлдвэрээсээ ажлын урилга хүлээн авсан байлаа.

4-н жил гаруйн хугацаанд амьдарч ирсэн жижигхэн байрнаасаа ийнхүү холдон буйдаа сэтгэл нь жаахан х.о.р.г.о.д.о.х боловч жигүүрээ дэлгэн их амьдралын далай руу нисэж буйдаа бас ч гэж догдлон зогссоор.

Энд байх хугацааны турш байрны түрээслэгч өвгөн эмгэн 2 Санчирыг явж буйд өөрийн хүүгээ алсад үдэж буй мэт баярын н.у.л.и.м.с.т.а.й.х.а.н үднэ.

Эрдэнэт хот руу явах автобусанд орж өөрийн суух суудлын дугаараа хайсаар суудал дээрээ иртэл түүний суух суудал дээр томоос том чихэвч зүүн хөгжимийн хэмнэлд толгойгоо хөдөлгөн нүдээ тас анин суух жаахан охинтой учирлаа. Охины зэргэлдээ суудалд томоос том үүргэвч байгаа нь тэр охиных бололтой.

Охины б.и.е.н.д з.ө.ө.л.х.ө.н х.ү.р.э.х.э.д өнөөх охин Санчир луу харж амандаа байх бохио амныхаа 2 талын хөндий рүү ээлжлэн донжтойхон зажлаад:

Яасан юу болов гэсэн янзтай харц илгээнэ. Санчир гартаа барьсан билетээ харуулан:

-Уучлаарай. Би суудалдаа суух гэсэн юмаа гэхэд охин угаасаа сонсоогүй нь ойлгомжтой. Түүнд Санчирын юу гээд байгаа нь ч сонин биш байлаа. Тиймдээ ч тэрбээр үл тоон анхныхаа байрлалдаа шилжин ч.и.х.н.и.й хэ.н.г.э.р.эг х.а.г.а.р.а.м хөгжимөө үргэлжлүүлэн сонсов.

Өөрийг нь ү.л х.ү.н.д.л.э.н г.а.р.г.а.с.а.н д.э.э.р.э.л.х.ү.ү гэмээр зан төлөвд нь Санчир багахан д.у.р.г.ү.й.ц.э.ж дахин түүний б.и.е.и.й.г х.ө.н.д.ө.ө.д чихэвчээ аваач чамтай ярилцаж болох уу гэсэн үгсийг дохио зангаагаар ойлгуулахад өнөөх охин т.ө.в.ө.г.ш.ө.ө.ж з.а.л.х.с.а.н байдалтай дурамжхан чихэвчээ аваад яав хийв гэсэн аястай ш.и.р.ү.ү.х.э.н харц шидлээ.

-Би суудалдаа суух гэсэн юмаа. Энэ миний суудал байна гээд билетний дугаараа ойртуулан харуулахад тус охин:

-Чи энэ суудлыг бүүр худалдаад авчихсан юм уу? Хойгуур зөндөө л сул суудал байна ш дээ. Тийшээ л очоод суучихаач

-Суудлынхаа дугаарын дагуу… гээд цааш үргэлжлүүлэн ярих гэтэл өнөөх охинд Санчирын юу гэх нь үнэхээр хамааралгүй бололтой дахиад л чихэвчээ зүүгээд нүдээ аньчихав.

За за энэ хүүхэдтэй ярилцаад ойлголцохгүй бололтой хэмээн байр байдалтай эвлэрэн цааш алхан сул суудал руу зүглэн алхав.

-Хүүе хүүе гэх дуунаар хойш эргэн харвал саяхан л өөрийг нь ү.л х.ү.нд.л.э.н байсан жаахан охин элгэмсэг дотноор инээмсэглээд:

-Ахаа уучлаарай. Тоглож байхад итгээд байгаа юм уу гээд найрсаг гэгчээр үл ялигхан б.ө.х.ө.л.з.ө.н өөрийн сууж байсан цонхны дэргэдэх суудалдаа урихад Санчир дотроо за тийм байлгүй дээ гэсэн бодол тээсээр өөрийн суух ёстой суудалдаа тухлав.

Өнөөх охин түүний зэргэлдээ суудалд байх том үүргэвчийг дээш хийх гэж нэлээн юм болж буй бололтой д.а.а.ж. .я.д.а.н но.ц.о.л.д.о.н.о. Охиныг хэрхэн будлихыг харан суухад охины тэвчээр алдарч дээш арай хийн зүглүүлэн байсан том үүргэвчээ газар унагааж орхихдоо д.о.о.р.о.о д.э.в.х.ц.э.н у.у.р у.ц.а.а.р.а.а илэрхийлээд Санчир луу х.ө.м.х.и.й.г.ө.ө. з.у.у.н ширтээд:

-Яасан. Тийм инээдтэй байна уу?

-Өө үгүй үгүй гээд Санчир сандчин цааш цонх руу ширтэн суулаа.

-Та тэгээд надад туслахгүй ингээд суугаад байх юм уу гэхэд Санчир суудлаасаа өндийн охины үүргэвчийг дээш байрлуулан өгөөд суудалдаа суув. Охин ч түүний дэргэд суугаад:

-Намайг Сарнай гэдэг гээд Санчирын н.ү.ү.р.и.й.г ц.о.х.и.х нь уу гэлтэй гараа явуулахад Санчир түүний жижигхэн турьхан гараас атгаад:

-Санчир гэлээ.

-Та манай Эрдэнэт рүү анх удаа явж байна уу гэхэд Санчир:

-Өө нөгөө юу л даа гээд цааш ярих гэсээр байтал Сарнай:

-Та ч анх удаа очиж байгаа бололтой. Манай Эрдэнэт их гоё ш дээ. Ингэхэд өөрийг чинь та гэх үү чи гэх үү? За за ойлгомжтой. Надаас нэлээн хэдэн насаар ах юм байна. Тэнд амьдрах гэж явна уу? эсвэл ажилаар явна уу?

Ер нь амьдрахад их сайхан нутаг даа. Замын түгжирэл утаа униар байхгүй. Хүмүүс нь ч их найрсаг. Таньж мэддэг хүн байгаа юм уу? Байхгүй бол асууж сураглах зүйл байвал дүүгээсээ асууж болно.

Би Эрдэнэтийн унаган хүүхэд гэх мэтээр зогсоо зайгүй ярих охины а.м.а.н.д бараг л орчихлоо. Сарнай түүнээс асуулт асуучихаад Санчирын өмнөөс өөрөө хариулаад ярих нь тухайн охиныг их яриасаг гэдгийг илтгэнэ.

Замын турш л Сарнай ярьсаар Санчир сонссоор явлаа. Байс хийгээд чихэвчнийхээ нэгийг Санчирт зүүлгэж сүүлийн үеийн хит дуунуудыг сонсгоно. Дуу бүхний ард тухайн дууг хаана яаж бүтсэн хэн гэдэг дуучин дуулсан мөн дуучины талаар сонирхолтой түүх ярих нь Сарнайг хөгжимийн агуу их мэдлэгэтэйг илтгэнэ.

Эрдэнэтийн авто вокзал дээр Санчир буугаад өөрийг нь ирж авах унаагаа хүлээн хэсэг зогслоо. Уг нь очих газраа мэднэ. Даана ч өөрийн гэх гэр орныхоо бүхий л зүйлийг баглаж боогоод 4, 5-н хэсэг ачаатай хүн унаа хүлээхээс өөр арга байсангүй. Тосож авах ёстой Эрдэнэтийн уурхайн хэсгийн алба руу ярихаар за байж байгаарай одоохон унаа явууллаа гэсэн атлаа ирж буй нь алга.

Цаг ч их орой болжээ. Иртэл нь хүлээхээс өөр сонголтгүй Санчирт Эрдэнэт хотын хаврын сүүл сарын отгон өдрийн үдэш үнэхээр таатай сайхан байлаа. Ачаануудынхаа даацтайхан нэгэн дээр суун гар утсаа оролдон байхад түүний дэргэд тас хар өнгийн цэмбэгэр ланд-200 ирэн зогслоо.

-Ахаа та одоо хүртэл яваагүй байгаа юм уу гэсээр Сарнай машин дотроос бууж ирэв.

-Харин тиймээ. Ирж авах машин маань байдаггүй.

-Та очих газраа мэдэх юм уу?

-Мэднэ ээ

-Тэгвэл юуг нь хүлээдэг юм. Би таныг хүргээд өгье гээд Санчирын олон ачаан дундаас өөрийн даах хэмжээний нэгийг өргөөд машины арын багааж руу очиход тухайн машинаас нэгэн залуу бууж ирээд Санчир, Сарнай нарт туслан ачаануудыг нь багаажинд хийхэд туслав.

Сарнайг даган машины арын суудалд суухад урд талын даргын суудал дээр ганган дэгжин авгай суусан байх бөгөөд тэрбээр замын турш гар утсаараа ярьсаар явна.

Очих газраа очоод Санчир өөрийн ачаануудыг буулгаад Сарнайд баярласанаа илэрхийлвэл Сарнай:

-Зүгээр дээ. Харин ч та өнөөдөр надад замын турш хань болж ирсэн шүү дээ. Та байгаагүй бол би у.й.д.а.ж ү.х.э.х байсан биз гээд инээмсэглэл тодруулан Сарнай эргэлээ.

Эрх танхил энхрийхэн жаахан охины нүдээрээ инээмсэглэх дулаахан дүр төрх, зогсохоо мэдэхгүй үргэлжлүүлэн ярих уянгалаг зөөлөн яриа, өөгүй тунгалаг цэвэрхэн хөөрхөн царай, бурхадын амьсгаагаа түгжин, түгжин урласан гэмээр гоёмсог бие галбир гээд Сарнайгийн гэх юмс бүхэн Санчирт дотно дулаахан сэтгэгдэл үлдээж түүний явсан зүг харцаа илгээн зогслоо.

Өдий хүртэл амьдран явахдаа түүнд хэн ч ийм ер бусын гайхалтай мэдрэмжийг үлдээж байгаагүй тул Сарнайд битүүхэндээ сэтгэл алдран буйгаа хараахан мэдрээгүй байв.

Сарнай машинд орон суугаад Санчирын дүр төрх байшингын араар ортол хойш ширтэн, ширтэн явлаа.

Машины урд талын суудал дээр суун явсан бүсгүй гэнэт цээжээ даран ёох, ёох гээд дуу алдан Сарнайг ц.о.ч.о.о.ж орхив.

-Ээжээ яасан бэ? Зүгээр үү?

-Зүгээр дээ. Гэнэт х.ө.х..ө.ө.р а.юу.л.т.а.й. ай.х.т.а.р х.а.т.г.а.х юм. Алив ээждээ цүнх аваад өгөөч гээд машин барин яваа жолоочоосоо:

-Өнөөдөр хэдэн сарын хэдэн билээ

-Даргаа өнөөдөр 5-р сарын 31-н гэхэд Сарнайгийн ээж ямар нэгэн зүйлийг санан дурсаж буй бололтой хэсэг бодолд дарагдаж өөрийн цээж рүү гараа явуулан х.ө.х.ө.ө тэмтрэхэд түүний х.ө.х.н.ө.ө.с ц.а.г.а.ах.а.н с.ү.ү хэд хэдэн дуслаар г.о.о.ж.с.о.н байлаа.

2-р хэсэг төгсөв.