A.p.x.u.чu.н аавын a.p.ч.a.a.г.ү.й хүү гэсэн болгоны т.о.л.г.о.й.г нь xaraлж байж санаа амардаг байлаа…
Анхны хайрын минь эзэн нэр шигээ гоёхон, танхил охин байжээ. Гэвчиг бид хоёрын зам мөр таарсангүй. Би а.р.х.и.ч.и.н аавтай, х.ү.н.д г.а.р.а.а.р өссөн, хорооны ц.аг.д.а.а.д бүртгэлтэй т.а.н.х.а.й хөвгүүн байсан бол айлын ганц охин болох Солонго маань улстөрч, дарга аавтай, ээж нь томоохон компанийн захирал.
Солонгоог гэрийнх нь тэр хавийн хэдэн с.о.г.т.у.у залуучууд гудамжинд х.о.р.г.о.о.ж байхад нь би өмөөрч хамгаалснаар танилцсан юм. Хөөрхөн алаг нүдэнд нь а.й.д.с.ы..н .г.у.н.и.г илэрч, олон ч.о.н.о.н.д ээ.р.э.г.д.с.э.н согоо адил б.у.л.а.н.д ш.а.х.у.у.л.ч.и.х.с.а.н байхад нь би х.а.г.а з.ү.с.э.н орж дундаас нь с.у.г.а.л.с.а.н даа.
Би дээр хэлсэнчлэн т.а.н.х.а.й учраас з.о.д.о.о.н.ч явсан нь аминд орсон нь тэр. Ямар сайндаа сургуулийн захирал юм уу, хэсгийн ц.а.г.д.а.а.т.ай уулзсаныхаа дараа аав минь о.фи.ц.е.р т.э.л.э.э.г.э.э бэлдчихсэн хүлээгээд сууж байдаг байв.
Би ч з.о.д.у.у.л.ж хашраагүй. Айлын хүүхдүүдийг ш.о.г.л.о.ч.и.х.но. Дэ.э.р.э.л.х.ү.ү.л.ж явснаас ц.у.с.а.а гарга гэдэг миний өсвөр насны зарчим байсан юм шүү. Би орой гэртээ ороход шалаар хөглөрөх а.р.х.и.н.ы ш.и.л, ундуй сундуй гэр орон, т.а.с.р.а.а.д ун.а.ч.и.х.с.ан аавыгаа хараад б.у.х.и.м.д.с.а.н х.о.р.с.о.л гу.ни.га.а гудамжинд га.р.г.а.ч.и.хдаг байв.
Гэхдээ л би аавдаа хайртай. Хэн нэгэн аавыг минь а.рх.и.ч.и.н гэвэл би т.а.р.х.и.й.г нь х.а.г.а.лж байж санаа амардаг у.у.р и.х.т байсан нь үнэн. Төрсөн эцгээ хэн нэгнээс өмгөөлснийхөө төлөө аавдаа з.о.д.у.у.л.д.а.г байсан хүн нь би шүү дээ.
Солонго бид хоёр хааяахан уулзана, тэглээ ч би тэрнийхээ гаранд хүрэхээс ч зүрхшээж, х.ө.х.ө.р.с.ө.н нүд, ш.а.л.б.а.р.с.ан гарыг минь харчих вий гэж ү.х.т.л.э.э а.й.д.а.г байв. Харин Солонго минь -Яах гэж з.о.д.о.о.н хийгээд явдаг юм бэ гэснээ цүнхнээсээ алчуур гарган х.ө.х.ө.р.ч х.а.в.д.с.а.н нүүрэн дээр минь д.а.р.ж өгдөг байж.
Өмнө нь хүнд хайртай болж үзээгүй би нэр шигээ гоё хөөрхөн ааштай Солонгод у.х.а.а.н.г.ү.й д.у.р.л.а.с.ан. Тиймээс ч их сургуульд орж чадаагүй би хямдхан эксель унаж найз охиноо гэр их сургуулийн хооронд зөөж өгдөг ажилтай болов.
Хайр гэдэг дандаа аз жаргал өгөхгүй, зарим үед з.о.в.л.о.н дагуулна. Х.а.р т.ө.р.ү.ү.л.н.э. Зүрхнээс н.у.л.и.м.с у.р.с.г.а.н.а. Тийм л нэг з.о.в.л.о.н.т.о.й өдөр ангийнх нь хоёр найз хөвгүүнийг з.о.д.ч.и.х.с.о.н юм. Би хайрласнаа, х.а.р.а.м.л.а.ж буйгаа Хайртай гэдэг үгээр өмгөөлж байлаа.
Гэвч Солонгод энэ х.ү.н.д.э.эр. т.у.с.с.а.н. Надад хайртай боловч хөндийрч эхэлсэн юм. Аав ээж нь ч зөвлөж, хайртай охиноо а.р.х.и.ч.и.н аавтай б.ү.т.э.л.г.ү.й залуугаас холдуулах гэж гадаад руу явуулаа биз. Хайр эхэлсэн шигээ битгий гэнэт т.а.с.а.р.ч.и.х.а.а.с.а.й гэж өөртөө шивнэж байлаа.
Түүн рүүгээ төрсөн өдөр болгоноор нь хэдий үнэтэй тусах хэдий ч бяцхан бэлэг, өөрийн зураг, муруй саруй бичсэн захиагаа шуудангаар явуулсаар он жил улирсаар л байв. Хааяахан би азтай байвал хариу захиа авна.
Түүндээ их сургуулиа төгссөн талаар, үргэлжлүүлж тэндээ амьдрахаар болсноо ч бичнэ. Харин нэг захиаг аваад би шөнө унтаж чадаагүй. Найз залуутай болсноо дуулгасан байв. Тэнгэр х.ө.м.р.ө.ө.д ирэх шиг л санагдаж, нэр зүс үл таних тэр залууг би үнэн голоосоо ү.з.э.н. .я.д.а.ж. байлаа.
Хэн ч, хэзээ ч Солонгыг минь над шиг хайрлаж чадахгүй гэж би бат итгэж байсан юм. Хамгийн сүүлийн захианы хариуд тэр минь -Дахиж бичээд хэрэггүй гээд хорвоод шинэхэн мэндэлсэн охиныхоо зургийг явуулсан байв.
Би тэр зургаас Солонгынхоо бага насыг, бид хоёрын дундаас хэзээ ч бий болохгүй аз жаргалыг олж харсан юм. Танихгүй залууд ө.ш.и.р.х.с.ө.н г.о.м.д.о.л ц.ө.х.р.ө.л минь хайр энэрэлээр солигдож тэдний гэр бүлд аз жаргал ерөөхөөс өөр сонголтгүйг би мэдэрсэн дээ.
Түүний охины зураг миний түрийвчинд бий. Би хааяа харж солонго шиг үзэсгэлэнтэй хэрнээ над дээр хэзээ ч ирэхгүй Солонгынхоо дүр төрхийг сэтгэлдээ тээж явдаг юм. Борооны дараах солонго үзэсгэлэнтэй ч, зэрэглээ мэт хий хоосон.
Түүний хэлснээр би дахиж холбоо тогтоогоогүй ээ. Миний Солонго дэлхийн хаа нэгтээ аз жаргалтай амьдарч буй..
Ц.Оюунбат
