Болсон Явдал

83 настай эмэгтэйн найздаа бичсэн захидалын сүүлийн мөр магадгүй танд олон зүйл ухааруулах байх

Нэгэн 83 настай хөгшин эмэгтэй найздаа захидал бичиж, амьдралынхаа төrсгөл болоход өөрийн бодол санаа, мэргэн ухааныг тоймложээ. Энэхүү захидал нь залуучуудад амьдралын чиглэлээ хэрхэн яаж өөрчлөх талаар маш сайн ойлголт өгсөн тул тэдний анхаарлыг ихээр татсан юм.

Найз Бертадаа бичсэн захидалдаа тэр өөрийгөө хэрхэн “илүү их уншиж, бага ярьдаг” тухайгаа бичжээ. Тэрээр цааш нь сэтгэл санаагаа өөдрөг байлгадаг зүйлүүдийг хэрхэн чухалчилж байгаагаа тайлбарлаж өгдөг ба тухайлбал “xorийн уprамал хадrалах нь хэpvvл хuuхээс илүүтэй” гэх үзэл бодлыг, эсвэл “ажиллах” гэхээсээ илүү “найзуудтайгаа цагийг өнгөрөөх” гэх мэт.

Тэрээр мөн “хожим” эсвэл “онцгой үйл явдалд” зориулж ямарваа нэг зүйлийг хадгалах тухай инээдтэй ойлголтын талаар бичжээ. Тэрээр “илүү сайн маргааш” төлөвлөхөөсөө илүү өнөөдрийн амар амгаланг алдахгүйн тулд одоогоороо амьдарч, өнөөдрөөрөө зyraацахыг илүүд үздэг аж. Тэр мөн энэ насанд хүрч, мэдрэх ёстой бүх зүйлийг “хэзээ нэгэн цагт” биш яг одоо олж авах эсвэл туршиж үзэх хэрэгтэй гэдгийг ухаарчээ.

Зохиогч нь тэдний амьдралд аз жаргал, гэрэл гэгээ нэмж өгөх аливаа зүйлийг хойшлуулахгүй, эсвэл “дараа нь болъё” гэлгүй одоо хийхийг байнга хичээдэг гэдгээ бичжээ. Тэрээр “Би сайн үнэртэй усаа тусгай үдэшлэгт зориулж хадгалдаггүй, харин үүнийг барилгын дэлгүүрийн ажилтнууд болон банкны үйлчлэгчдэд зориулж цацдаr” гэж бичжээ.

“Би эдгээр мөчүүдийг одоо л ойлгож мөн нандигнахыг хичээж байна. Би юу ч “хадгалдаггүй”. Бид жuнrээ xacах, yrаалтуураа таuлах, анхны Амариллис цэцэглэх гэх мэт онцгой үйл явдал бүрт цаг хугацаагаа ашигладаг.

Үүгээрээ тэр амьдралынхаа vлдсэн мөч бүрээс Tаашаал авахыг хүсч байгаагаа маш тодорхой илэрхийлж байна. Нас, туршлага хуримтлуулахын хэрээр мэргэн ухаан ирдэг бөгөөд энэхүү мэргэн ухааны үүднээс цаг хугацаа хязгаарлагдмал гэдгийг ухаарах үед та орхигдуулсан жижиг зүйлээс болж бухиMдах шаардлагагүй байдаг гэж зохиогч хэлжээ. Үүнд найздаа захиа бичих эсвэл зүгээр л нөхөр, эцэг эхдээ хайртай гэдгээ хэлэх гэх мэт орно.

Зохиогч захидлаа дуусгахдаа “Олон өглөө нүдээ нээгээд сэрэхдээ би өөртөө хэлдэг юм: Өдөр бүр, минут, амьсгал бүр маш том бэлэг юм”. Энэ бол түүний хэлэхийг хүссэн бүх зүйлийнхээ гол санааг илэрхийлсэн захидлынх нь сүүлийн мөр аж: “Амьдрал бидний хүсэн хүлээж байсан үдэшлэг биш байж магадгүй, гэхдээ бид энд байхдаа бүжиглэж болно.” гэжээ.

Leave a Reply

 АНХААР!

Та сэтгэгдэл бичихдээ хууль зүйн болон ёс суртахууныг баримтална уу. Ёс бус сэтгэгдлийг админ устгах эрхтэй. Мэдээний сэтгэгдэлд манай сайт хариуцлага хүлээхгүй.

Back to top button