83 настай эмэгтэйн найздаа бичсэн захидал – Сүүлчийн мөр олон хүнд ухаарлын нулимс хайрлажээ

Үл мэдэгдэх 83 настай хөгшин эмэгтэй найздаа захидал бичиж, амьдpалынхаа төrcгөл болоход өөрийн бодол санаа, мэргэн ухааныг тоймложээ. Энэхүү захидал нь залуучуудад ухаарах хайрлах, юунд анхаарах, хэрхэн яаж өөрчлөх талаар маш сайн ойлголт өгдөг тул олон хүний анхаарлыг маш их анхаарал татсан юм.

Найз Бертадаа бичсэн захидалдаа зохиолч хэрхэн “илүү их уншиж, бага яридаг” тухайгаа бичжээ. Тэрээр цааш нь сэтгэл санаагаа өөдрөг байлгадаг зүйлүүдийг хэрхэн чухалчилж байгаагаа тайлбарлаж бичжээ тухайлбал “жижиг зүйл дээр хэрүүл хийхээс илүүтэйгээр үзэл бодлыг нь хүндэлж, эсвэл ажиллах гэхээсээ илүү найзуудтайгаа цагийг өнгөрөөх гэх мэт.”

Зохиогч мөн “хожим” эсвэл “онцгой үйл явдалд” зориулж ямар нэг зүйлийг хадгалах тухай инээдтэй ойлголтын талаар бичжээ. Тэрээр “илүү сайн маргааш” төлөвлөхөөсөө илүү амар амгаланг алдахын оронд одоо амьдарч, өнөөдрөөрөө зуrаацах тухай бичжээ. Зохиолч “хэзээ нэгэн цагт” биш яг одоо олж авах эсвэл туршиж үзэх хэрэгтэй гэдгийг өдий өндөр наслахдаа одоо л нэг энэ насандаа ухаарчээ.

Зохиогч нь тэдний амьдралд аз жаргал, гэрэл гэгээ нэмж өгөх аливаа зүйлийг хойшлуулахгүй, эсвэл “дараа нь гэж хадгалахгүй” байхыг байнга хичээдэг гэдгээ хэлжээ. Тэрээр “Би сайн үнэртэй усаа тусгай үдэшлэгт зориулж хадгалдаггүй, харин үүнийг барилгын дэлгүүрийн ажилтнууд болон банкны үйлчлэгчдэд зориулж түрхдэг” гэж бичжээ. “Би эдгээр мөчүүдийг одоо таньж, нандигнахыг хичээж байна. Би юу ч “хадгалдаггүй”; Бид жингээ хасах, анхны Амариллис цэцэглэх гэх мэт онцгой үйл явдал бүрт амьдралаа ашигладаг.

Энэ үед тэрээр амьдралынхаа үлдсэн мөч бүрээс таашаал авахыг хүсч байгаагаа маш тодорхой илэрхийлж бичсэн байна. Нас, туршлага хуримтлуулахын хэрээр мэргэн ухаан ирдэг бөгөөд энэхүү мэргэн ухааны үүднээс цаг хугацаа хязгаарлагдмал гэдгийг ухаарах үед та орхигдуулсан жижиг зүйлээс болж буxuмдах хандлагатай байдаг гэж зохиогч хэлжээ. Үүнд найздаа захиа бичих эсвэл зүгээр л нөхөр, эцэг эхдээ хайртай гэдгээ хэлэх гэх мэт орно.

Захидлынхаа төгсгөлд тэр “Би өглөө болгон нүдээ нээхдээ, өнөөдөр онцгой өдөр байх болно гэж хэлдэг. Өдөр бүр цаг минут бүр, амьсгалж буй амьсгал хүртэл хамгийн том бэлэг. Энэ бол түүний илэрхийлэхийг хүссэн бүх зүйлийнхээ гол санааг илэрхийлсэн захидлынхаа сүүлийн мөр юм: “Амьдрал бидний хүсэн хүлээж байсан үдэшлэг биш байж магадгүй, гэхдээ бид энд байхдаа бүжиглэж болно. шүү дээ” хэмээжээ. Ухаалаг эмэгтэй!